අපේ රටේ සාහිත්‍යයට වැඩි ම බලපෑමක් කරපු බටහිර සාහිත්‍ය ධාරාව විදිහට රුසියානු සාහිත්‍යය හඳුන්වන්න පුළුවන්. විශේෂයෙන්ම කාලයක් සෝවියට් රුසියාවේ ප්‍රචාරාත්මක වැඩපිළිවෙළේ එක අංගයක් විදිහට සෝවියට් සාහිත්‍යය කෘති සිංහලට පරිවර්තනය කොට අඩු මිලට ලබා දීම සිද්ධ වුණා. මේ නිසා සෝවියට් සාහිත්‍ය කෙරෙහි අපේ රටේ පාඨකයන් වගේම අංකුර සාහිත්‍යවේදීන් ඇදී ගියේ නිරායාසයෙන්මයි ඒ වගේම අපේ රටේ බලවත්ව පැවැති වාමාංශික ව්‍යාපාරයත් සෝවියට් සාහිත්‍යය වැඩිදුරටත් ජනප්‍රිය කිරීමට විශාල කාර්යභාරයක් ඉෂ්ට කරනවා ලැබුවා. ඊට අමතරව ලංකාවේ සිටි ප්‍රධාන පෙළේ සාහිත්‍යවේදීන්ට සෝවියට් රුසියාව ඇතුළු සමාජවාදී රටවල් වල නොමිලේ සංචාර ලබාදී ඒ රටවල පැවැති සාහිත්‍ය කලා ආදියේ දියුණුව අධ්‍යයනය කිරීමට අවශ්‍ය පසුබිම සකස් කිරීමත් සිදුවුණා. අපි අද ඔබට කියන්න යන්නේ මේ සියළු මැදිහත්වීම් හරහා වාගේම වෙනත් ක්‍රම හරහා අපේ රටේ ජනප්‍රිය වුණු රුසියානු ලේඛකයෝ කීපදෙනෙක් පිළිබඳ.
1. ඇලෙක්සැන්ඩර් පුෂ්කින්
වයස අවුරුදු දහයේදී රුසියානු බසින් කවි ලිවීමට පටන් ගත් පුෂ්කින් සැලකෙන්නේ රුසියාවේ සාහිත්‍යය වෙනස්ම ධාරාවකට යොමු කිරීමට සමත් වූ පුද්ගලයෙකු විදිහටයි. රෝමාන්තිකවාදය රුසියානු නවකතාව සහ කවියට එක් කිරීම ඔහුගෙන් සිදු වුණා. ඔහුගේ විශිෂ්තටතම නිර්මාණය ලෙස සැලකෙන්නේ ඉයුජින් ඔනෙගින් (Eugene Ongene) නිර්මාණයයි . ආත්මාභිමානයෙන් යුතු පුද්ගලයෙකු වූ පුෂ්කින් සිය බිරිඳගෙ ගෞරවය සම්බන්ධයෙන් තවත් පුද්ගලයෙකු සමඟ බහින්බස් වීමකට පැටලී, අවසානයේදී ඔහු සමග ද්වන්ධ යුද්ධයක් සිදු කොට එහි දී මිය ගියා.
2. ඇලෙක්සැන්ඩර් සොල්ෂෙනිට්සින්
සෝවියට් රුසියාවේ පැවති අඳුරු පැත්ත පාඨකයා ඉදිරියේ විවෘත කොට පෙන්වීම මොහුගේ නවකතා හරහා සිදුවුණා. විශේෂයෙන්ම සෝවියට් රුසියාවේ එවකට පැවති වැටුප් නොගෙවා මිනිසුන්ගේ වැඩ ගැනීමේ කඳවුරු පිළිබඳව තාත්වික විස්තර ඔහුගේ නිර්මාණවල ඇතුළත් වුණා. එහි ප්‍රතිඵලය වූයේ ප්‍රතිවිප්ලවවාදී ලේඛකයෙකු ලෙස ඔහු සිරගත කිරීමයි. ඔහුගේ මේ සියළු කැපකිරීම් වලට සහ සාහිත්‍ය මැදිහත්වීමට 1970 දී නොබෙල් සාහිත්‍ය ත්‍යාගය හිමි වුණා. “The Gulag Archipelago” ඔහුගේ හොඳම සාහිත්‍ය නිර්මාණය ලෙස සැලකෙනවා.
3. ඉවාන් තුර්ගනෝෆ්
මුල් කාලයේදී තම සාහිත්‍ය නිර්මාණයක් ප්‍රකාශයට පත්කර ගැනීමට සඳහා ප්‍රකාශකයකු සොයාගැනීමට පවා ඔහුට අපහසු කටයුත්තක් වුණා. කිසිවෙකුත් ඔහුගේ සාහිත්‍ය නිර්මාණවල අගයක් දුටුවේ නැහැ. කෙසේ නමුත් මෙම සියළු දුෂ්කරතා වලින් පසුබට නොවූ ඔහු සිය කෘති පළ කර ගැනීමට ප්‍රකාශකයෙකු සොයාගනු ලැබුවා. එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස ප්‍රකාශයට පත්වුණු “පියවරු සහ පුත්තු” සැලකෙන්නේ රුසියානු සාහිත්‍ය ඉතිහාසයේ සුවිශේෂී කෘතියක් ලෙසටයි.
4. ව්ලැඩ්මීර් නබොකොව්
ලොලීටා නවකතාව කියවා නැති සිංහල පාඨකයෙක් ඉන්නවාද කියලා හිතන්න බැහැ. අවම වශයෙන් එම නවකතාව නොකියවපු අය පවා ලොලීටා කියන නම චිත්‍රපටය හරහා හෝ දන්නවා. මේ ලොලීටා සඳහා ජීවය ලබා දෙන්නේ නබොකොව් විසින්. තම ජීවිතයේ අවසාන සමයේදී ඉංග්‍රීසියෙන් සාහිත්‍ය නිර්මාණකරණයේ යෙදීමට ඔහු ප්‍රිය කළත්, ඔහු සාහිත්‍ය ක්ෂේත්‍රයට පිවිසුණේ රුසියානු නිර්මාණ හරහායි.
5. මිකායෙල් බුල්ගකොව්
බුල්ගකොව් සැලකෙන්නේ සෝවියට් රුසියාව තුළ ජීවත් වූ අතිශයින්ම ආන්දෝලනාත්මක රචකයෙකු විදිහටයි. වෛද්‍යවරයෙකු වූ ඔහු සිය විනෝදාංශය ලෙස නවකතා නිර්මාණකරණයේ යෙදීමට ප්‍රිය කළා. එහිදී ඔහුගේ දැඩි උපහාසයට ලක් වූයේ එවකට සෝවියට් රුසියාව තුළ පැවැති දැඩි මර්දනකාරී තත්ත්වයයි. මේ නිසා බලධාරීන්ගේ වෛරයට පාත්‍ර වූ ඔහුට විවිධ ගැටළුවලටද මුහුණ දීමට සිදුවුණා. “මාස්ටර් ඇන්ඩ් මාගරීටා” ඔහුගේ උසස්තම නිර්මාණය ලෙස සැලකෙනවා.
6. ඇන්ටන් චෙකොෆ්
ඇන්ටන් චෙකොෆ් ව සැලකෙන්නේ රුසියාවේ පමණක් නොව ලෝකයේම කෙටිකතා රචකයන් අතරින් ඉහළම ගණයේ කෙටිකතා රචකයෙකු ලෙසයි. කුඩා කාලයේදී දැඩි ආර්ථික දුෂ්කරතා වලින් පෙළුණු පවුලක සාමාජිකයකු වීම නිසා චෙකොෆ් හට නිසි අධ්‍යාපනයක් ලබාගැනීමට හැකියාව ලැබුණේ නැහැ. කෙසේවෙතත් මෙම සියළු බාධා අභිබවමින් ඔහු සාහිත්‍යකරණයේ කැපීපෙනෙන තරුවක් බවට පත්වීමට සමත් වුණා.
7. නිකොලායි ගොගොල්
යුක්‍රේන් සම්භවයක් සහිතව උපත ලැබූ නිකොලොයි ගොගොල්ගේ සාහිත්‍ය නිර්මාණවලද යුක්‍රේන ආභාෂය දකින්නට ලැබෙනවා. නාට්‍ය නිර්මාණකරුවෙකු, නවකතා රචකයෙකු සහ කෙටිකතා රචකයෙකු ලෙස තමන්ගේම අනන්‍යතාවයක් ගොඩ නගා ගැනිමට ඔහු සමත් වුණා. ඔහුගේ විශිෂ්ටතම නිර්මාණය ලෙස “මළ මිනිස්සු” සැලකෙනවා.
එහෙමනම් ඉතින් වෙනදා වගේම මේ ලිපිය ගැන ඔබේ අදහස් පළ කරන ගමන් ෂෙයාර් කරන්න අමතක කරන්න එපා.
Leave a Reply